Beautyproducten die ik helemaal niets vind

Eigenlijk zie je op mijn blog alleen maar positieve reviews. Niet omdat ik niet eerlijk ben, maar omdat ik liever geen negatieve reviews plaats. Toch zijn er een aantal producten waarvan ik echt wel even wil delen dat ze gewoon ronduit kut zijn. Natuurlijk moet ik nog wel even heel cliché zeggen dat iedereen een product anders kan ervaren, bla bla.. cut the crap. Koop deze producten maar gewoon niet.

Deze kocht ik ooit bij The Beauty Bakery. Het is een solid body butter in de geur Honey, The Kids!, een dupe van Honey I Washed The Kids van Lush. Hoewel ik dol ben op de producten van The Beauty Bakery, moet je ze écht binnen een maand opmaken. Serieus, ik kocht de body butter bar eind april van dit jaar en de geur is er inmiddels helemaal af. Hij zou +/- 6 maanden houdbaar zijn, dus ik zit er niet eens heel ver van af.

Het is inmiddels een muffe geur, maar toch besloot ik hem toch een kans te geven. Wellicht maakt de werking alles wel goed? Nou, helaas. Vergeet het maar. Het aanbrengen was een hoop geknoei doordat dat hele ding smolt door de warmte van m’n handen. Vervolgens smeerde ik de olie-achtige laag uit over m’n benen, maar ze bleven een vieze, plakkende olie-achtige laag houden. Na ruim een uur was het NOG NIET INGETROKKEN. Toen heb ik dat ding met de snelheid van het licht in de prullenbak getieft. Zo.

Wát een kutproduct is dit. Palmer’s Hair Food Formula. Je moet een klein beetje aanbrengen in droog haar voor extra voeding, hydratatie en zodat het makkelijk te stylen is. Trap er niet in!

Ik deed een klein beetje (want ik ken dit soort producten voor droog haar – teveel is funest) in m’n handpalmen, ging m’n met hoofd ondersteboven staan en kneed het in m’n haar (niet in de buurt van m’n hoofdhuid, ook die valkuil ken ik maar al te goed). Gevolg? Een dikke klodder van de (nog wel groene) substantie, dus het leek net alsof iemand in m’n haar had geniest. De plakkerige substantie was met geen mogelijkheid uit te smeren of te verdelen.
Uiteindelijk heb ik het nog geprobeerd wat te verdelen, maar inmiddels had ik allemaal vette slierten in m’n pas gewassen haar. En wie me kent weet dat m’n haar m’n alles is, dus ook dit product kreeg van mij een rotschop richting de prullenbak.

I know, dit is heel schokkend. Maar het is waar: zelfs Lush is niet altijd één en al lof. Grapje, dat is het wel. Behalve dit product. Ik geef niet snel m’n geliefde Lush producten weg, maar bij dit product wist ik niet hoe snel ik er vanaf moest komen. Dark Angels is een reiniger/scrub voor het gezicht, op basis van houtskool en rhassoulmodder. De bruine suiker erin geeft je smoelwerk een goede peeling, de houtskool absorbeert overtollige oliën, rhassoulmodder reinigt en avocado-olie werkt verzachtend.

Behalve dat houtskool overtollige oliën absorbeert, absorbeerde hij ook m’n eetlust. Want die geur, mijn hemel. Het is een zware geur, een mix van houtskool en drop. Smaak is persoonlijk ja, maar van deze geur ging ik écht over m’n nek. Ik deed een klein beetje Dark Angels mengen met wat water, roerde het tot een papje en smeerde het op m’n gezicht. Ik wist niet hoe snel ik alles eraf moest spoelen! Als het kon had ik zelfs een hogedrukspuit gebruikt. Een veel te sterke, indringende geur die ik nog dagenlang rook. Nooit. Meer.

Tijdens de unboxing was ik heel lovend over de verpakking en de geur, maar de werking blijkt toch wat minder te zijn. Deze vaste scrub bevat zeezout maar ook sheaboter. Scrubben en tegelijkertijd een voedende laag achterlaten dus. Op het moment dat ik de scrub over m’n arm haalde, deed het gewoon zeer! De stukjes zeezout die uit de scrub staken beschadigde heel licht mijn huid. Ja, dankzij deze scrub ben ik van m’n dode huidcellen af, maar ook meteen van m’n opperhuid.

De scrub leek aan de onderkant wat gladder en zachter te zijn, dus gebruikte ik die kant maar. Alleen zat daar juist weer totaal geen zeezout, waardoor het één en al sheaboter was. Normaal vind ik dit niet erg, wel onder de douche. M’n arm plakte van de sheaboter laag en was er amper af te spoelen. Alleen eraf wrijven met een droge, ruwe handdoek was een optie. Nope.

Over het algemeen ben ik erg tevreden over Make-up Revolution. De eyeshadow palettes zijn mooi en divers, de blushes verslijt ik en zonder de highlighter ga ik de deur niet uit. Alleen de eyeliners: drie keer kut. Zowel Waterproof als de Ultra Black.

Het ziet er op de bovenstaande foto nog best oké uit, toch? Ho. Wacht. De ellende zit ‘m namelijk in het aanbrengen. Het puntje van de eyeliner is (bij beide eyeliners!) te scherp voor mijn oogleden. Ik weet niet wat het is, maar hij snijdt een beetje. Het doet pijn om de eyeliner aan te brengen! Bovendien is de substantie zeer vloeibaar, dit kun je zien op de linkerfoto. Het is helemaal in m’n binnenste ooghoek gelopen. Ook overleeft de Waterproof versie geen dutje, dus dan vind ik een eyeliner bij voorbaat al stom. Enkeltje kliko, doei.

Nou, dat was het wel zo’n beetje. Allemaal producten die ik na één keer proberen de prullenbak in getieft heb. Sorry not sorry. Er zullen waarschijnlijk nog meer producten m’n pad opkomen die ik niet fijn ga vinden, die laat ik (als daar behoefte aan is) in een vervolgartikel zien. Dus let me know of je dit een leuk artikel vond of niet!